ปลื้มปีติยินดีในชีวิต
ที่พิชิตความฝันวันห่วงหา
ส่งลูกถึงฝั่งฝันแล้วขวัญตา
เมื่อลูกยามีคนคอยดูแล
ก้าวมาถึงริมฝั่งลงนั่งเหม่อ
เมื่อไหร่หนอจะได้เจอตัวเธอแน่
เจ้ามีสุขพ่อสุขด้วยช่วยกันแชร์
ขอเพียงแค่คิดถึงบ้างยามห่างไกล
พ่อจะอยู่นานแค่ไหนยังไม่รู้
หมดเวลาจะต่อสู้เพียงอยู่ได้
อยู่ให้ลูกสดชื่นระรื่นใจ
ร่มโพธิ์ไทรลูกหลานเต็มบ้านเมือง
“ไพร พนาวัลย์”
แหม..ใครๆอาจจะหมั่นไส้ลุงไพรนะ เห่อ..ซะไม่มี
ก็คนไม่เคยแต่งงานนี่นา...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
