ใคร่ยื่นก้อยคอยน้องมาคล้องเกี่ยว
ขาดคนเหลียวเสียวหทัยกระไรหนอ
สีเท่าไรไม่สนั่นขาดคันซอ
อย่าได้ท้อขอให้พี่นี้แทนคัน
จะให้ดีมีคำตอบมอบประสงค์
หากตกลงปลงใจแจ้งในฝัน
จะร่วมอวยช่วยรับในฉับพลัน
สีสนั่นกันทั้งสองเลิกหมองใจ...
-บูรพาฯ-
ป.ล.น้องดินจ๋า..พี่มาช่วยปลอบแล้วเน้อ
กามเทพ อุ้มสม ชมเดือนเสี้ยว
จากเปล่าเปลี่ยว เหี่ยวหด กลายสดใส
มีคันเสริม เติมสาย มิอายใคร
สีซอให้ ไพรทุ่ง สะดุ้งพลัน
ปลดสายรอ ท้อนาน ไร้คันเกี่ยว
แต่ยังเหนียว แน่นอน มิคลอนสั่น
จะสีซอ ให้คล่อง ต้องพ้องกัน
น้องยังหวั่น คันผุ เก็บกรุนาน..
จากเปล่าเปลี่ยว เหี่ยวหด กลายสดใส
มีคันเสริม เติมสาย มิอายใคร
สีซอให้ ไพรทุ่ง สะดุ้งพลัน
ปลดสายรอ ท้อนาน ไร้คันเกี่ยว
แต่ยังเหนียว แน่นอน มิคลอนสั่น
จะสีซอ ให้คล่อง ต้องพ้องกัน
น้องยังหวั่น คันผุ เก็บกรุนาน..
"ดิน"
ความหวั่นกลัวตัวกำหนดให้อดอยาก
ทั้งที่ปากฝากเรื่องราวแจ้งข่าวสาร
ว่ารันทดหดหู่ยามอยู่คาน
ไร้ซึ้งซ่านผ่านผิวขาดนิ้วโลม
ไม่ทันไรไยติตำหนิแล้ว
คันยังแผ้วแก้วเอยหากเชยโฉม
มิได้เป็นเช่นหวังจะพังโทรม
เชิงจู่โจมโหมแห่ไม่แพ้ใคร
น้องก็เป็นเช่นเดือนใกล้เคลื่อนคล้อย
จะถดถอยน้อยแรงสิ้นแสงใส
มิช้านานพานดับเลือนลับไป
ควรจะไวใจมั่นตอบสัญญา...
-บูรพาฯ-
ป.ล.ขอนุญาตจขกท.ซักหน่อย...ไม่งั้นนอนไม่หลับ..แหมมาว่าคันซอเราได้