หลงรักคนใจดำทำปี้ป่น
ไปรักคนบ้านไกลพาใจหวั่น
บอกรักพี่คนเดียวไม่เกี่ยวพัน
พอวันจันทร์เปลี่ยนใจให้ใครครอง?
ทะเลทรายว่าแล้งน้ำแห้งขอด
ก็ยังหยอดโอเอซิสให้เป็นห้อง
แต่ใจเธอแสนดำเข้าทำนอง
คอยจดจ้องมองชายที่รายรวย
แล้งยิ่งกว่าทะเลทรายหนอใจเจ้า
พี่ขอเฝ้าติดตามคนงามด้วย
แต่ต้องคว้าน้ำเหลวจากเปลวกรวย
เชิญเจ้าช่วยเหยียบย่ำให้หนำใจ
“ไพร พนาวัลย์”