เรืองลิบลิบลิ่วแลเหมือนแขไข
ดูไรไรไยออกแดงแสยงขน
ช่างเปลี่ยวเปล่าหนาวฤทัยด้วยไร้คน
มีเพียงตนหม่นหมางอยู่กลางพนา
เสียงหริ่งหรีดกรีดแซ่ดั่งแตรสังข์
สะท้านฟังวังเวงเพลงโหยหา
จากคนไกลไร้ซึ่งที่พึ่งพา
ซัดเซมาป่าเขาลำเนาเนิน
จะขอแสงแห่งจันทร์ก็พลันหม่น
ต้องเจียมตนทนสารพัดล้วนขัดเขิน
ทั้งดาวเดือนเหมือนหน่ายแหนงทำแกล้งเมิน
ใครบากหน้ากล้าเชิญก็เกินไป
ต้องทำใจให้ภวังค์จิตสังหรณ์
ประหนึ่งอรนอนแอบแนบไฉน
ดับฟุ้งซ่านมานมนขาดสนใจ
รออุทัยไขฟ้าขอลาจร...
-บูรพาฯ-
ดูไรไรไยออกแดงแสยงขน
ช่างเปลี่ยวเปล่าหนาวฤทัยด้วยไร้คน
มีเพียงตนหม่นหมางอยู่กลางพนา
เสียงหริ่งหรีดกรีดแซ่ดั่งแตรสังข์
สะท้านฟังวังเวงเพลงโหยหา
จากคนไกลไร้ซึ่งที่พึ่งพา
ซัดเซมาป่าเขาลำเนาเนิน
จะขอแสงแห่งจันทร์ก็พลันหม่น
ต้องเจียมตนทนสารพัดล้วนขัดเขิน
ทั้งดาวเดือนเหมือนหน่ายแหนงทำแกล้งเมิน
ใครบากหน้ากล้าเชิญก็เกินไป
ต้องทำใจให้ภวังค์จิตสังหรณ์
ประหนึ่งอรนอนแอบแนบไฉน
ดับฟุ้งซ่านมานมนขาดสนใจ
รออุทัยไขฟ้าขอลาจร...
-บูรพาฯ-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
