อวยพรวันแต่งงานเจ้าร่ม
ลูกเอ๋ย...
ก่อนเราเคยจากกันแสนหวั่นไหว
ลูกต้องจากพ่อแม่จากเมืองไทย
สู่แดนไกลเพื่ออนาคตที่งดงาม
มาบัดนี้เจ้ามาเพื่อลาจาก
มาจัดฉากสุดท้ายให้มองข้าม
ให้พ่อแม่ทั้งสองได้มองตาม
มีแต่ความทุกข์ท้นล้นดวงใจ
เจ้าเป็นลูกสุดท้องของพ่อแม่
จึงเอาแต่ใจตนกลัวหม่นไหม้
กลัวเขาจะไม่ลดละให้อภัย
อยู่ห่างไกลบ้านเรากลัวเขาชัง
ลูกจงทำหน้าที่ดีที่สุด
ให้เป็นจุดสุวคนธ์ดั่งมนต์ขลัง
ให้รักเจ้าผ่องผุดประดุจดัง
สู่รวงรังฝั่งฝันนิรันดร
ความเข้าใจในกันมั่นคงแน่
รักเที่ยงแท้แน่นิ่งดั่งสิงขร
รักพฤกษาป่าพงอลงกรณ์
สู่อมรเมืองแมนแคว้นSan Fran(cisco)
เจ้าจากไปอีกแล้วแก้วตาพ่อ
น้ำตาหลั่งดั่งท่อที่แตกซ่าน
อีกกี่ปีเล่าหนอที่รอนาน
จงเบิกบานก้าวหน้าสู่ฟ้าไกล
ลูกเอ๋ย....
เจ้าเดินตามเท้าพ่อที่ต่อสู้
หาความรู้ใส่ตนมิหม่นไหม้
เรียนจบแล้วทำงานเบิกบานใจ
สมศักดิ์ศรีหญิงไทยในต่างแดน
ส่งลูกเต้าถึงฝั่งสมดั่งฝัน
แม้ถึงวันสุดท้ายแค่ปลายแขน
จงรักษาครอบครัวอย่าคลอนแคลน
ถ้าคิดถึงThailand จงกลับมา
จากพ่อ เปาบุ้นจิ้น
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
