....ขอบคุณ คุณเนิน จำราย..........ช่างวาด- ลวดลาย......ได้เหมาะ จำเพาะ จริงจริง
....กาพย์พัน บทนี้ เหงายิ่ง............ดุจดั่ง ผีสิง...............เพื่อนทิ้ง แรมโรย โหยหา
....ขอบคุณ พูนสุข นำฮา.............เธอเฉก เทวา............นำพา พลิกฟื้น รื่นรมย์
....สะเลเต ร่วมเฮ ขอชม..............แสดงดี ได้สม...........ลิ้มชิม ขนมจีน*น้ำยา
....ศรีเปรื่อง พ่อครัว หัวป่าก์.........ลุยมิ ชักช้า...............ข้าฯเลย เริงรื่น ชื่นพลัน
....เดี๋ยวเดียว ได้กาพย์ นับกัน........ร่วมร้อย ทันควัน........คงจัก สมฝัน ขอบคุณ (๖๒๕)
จำเพาะ ว. เฉพาะ, เจาะจง, เผอิญ
* พิศาล บุญปลูก ชาวไทยเชื้อสายรามัญผู้สนใจศึกษาอาหารและวัฒนธรรมมอญกล่าวว่า
"จริง ๆ แล้ว ขนมจีนเป็นอาหารของคนมอญหรือรามัญ คนมอญเรียกขนมจีนว่า คนอมจิน
คนอม หมายความว่าจับกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน จินแปลว่าทำให้สุก"
นอกจากนี้ "คนอม" นั้นสันนิษฐานว่าน่าจะใกล้เคียงคำไทย "เข้าหนม" แปลว่าข้าว
ที่นำมานวดให้เป็นแป้งเสียก่อน ซึ่งภายหลังกร่อนเป็น "ขนม" จริง ๆ แล้ว
ขนม ในความหมายดั้งเดิมจึงมิใช่ของหวานอย่างที่เข้าใจ ในปัจจุบัน ขนม หรือ หนม ในภาษาเขมร
หรือ คนอม ในภาษามอญ หมายถึงอาหารที่ทำจากแป้ง
http://www.misterbuffet.com/article_thaivermicelli.asp
หัวป่า น. คนทําอาหาร ในคำว่า แม่ครัวหัวป่า พ่อครัวหัวป่า, โบราณเขียนเป็น หัวป่าก์.
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
25 พฤศจิกายน 2024, 09:20:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เชิญชวนแต่งกาพย์พันบท (อ่าน 159400 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: