ฉันทอดสายตา . . . มองไปสุดฟ้าตามที่เธอบอก
แต่ฉันไม่เห็นอะไรหรอก . .. นอกจากค่ำคืนเงียบเหงา
ฉันคงไร้ความโรแมนติก ~ จึงเห็นแค่แผ่นฟ้าสีเทา
เห็นดวงดาวที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า . . และเห็นเงาคนเหงา . .. ที่เฝ้ามอง
ก็อยู่คนเดียวตรงนี้มันเหงานี่นา
ต่อให้มองดาวดวงไหนบนฟากฟ้า . .. จิตใจก็ยังหม่นหมอง
ฉันไม่ต้องการสัญญารักผ่านพระจันทร์สีทอง
แต่อยากให้เธอกลับมารอมอง . .. พระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน~*
. . . . . .
ฉันยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ
ยามที่เธอมองดูหมู่ดาวพราวแสงแห่งสวรรค์
มิใช่ด้วยตา...แต่ด้วยใจอันเงียบงัน
ฉันจะพาเธอผ่านรัตติกาล..แม้ยาวไกล
สัมผัสฉันด้วยหัวใจ..อีกสักหน
ฟ้าเบื้องบนจะสาดแสงแห่งอรุณรุ่งไสว
โปรดเถอะนะ..อย่าเอ่ยว่าเธอไม่เห็นสิ่งใด
เพียงกุมมือฉันไว้..โลกจะหมุนเราไปพร้อมกัน
ยามที่เธอมองดูหมู่ดาวพราวแสงแห่งสวรรค์
มิใช่ด้วยตา...แต่ด้วยใจอันเงียบงัน
ฉันจะพาเธอผ่านรัตติกาล..แม้ยาวไกล
สัมผัสฉันด้วยหัวใจ..อีกสักหน
ฟ้าเบื้องบนจะสาดแสงแห่งอรุณรุ่งไสว
โปรดเถอะนะ..อย่าเอ่ยว่าเธอไม่เห็นสิ่งใด
เพียงกุมมือฉันไว้..โลกจะหมุนเราไปพร้อมกัน