"มุนีน้อย" หงอยเหงา เศร้าโศกศัลย์
พร่ำรำพัน เพราะรัก มาหักร่วง
ไห้สะอื้น ขื่นขม พิษลมลวง
ลาลับล่วง เยื่อใย ก็ไม่มี
ใช่เพียงท่าน ที่ช้ำ น้ำตาไหล
"ขลุ่ยฯ"ก็ไห้ รำพัน ทุกวันวี่
สุดแสนเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวฤดี
ทุกนาที มีเพียง เสียงน้ำตา
ตอนหายใจ แต่ละครั้ง ก็ยังปวด
มันร้าวรวด ดวงใจ รู้ไหมหนา
ดั่งมีมีด กรีดไป ในอุรา
ทรมา มิคลาย ห่างหายเลย
ทุกนาที มีเหงา กับเศร้าสร้อย
ที่มาคอย เคียงข้าง อย่างเปิดเผย
ให้ร้องร่ำ น้ำตา มากอดเกย
โอ้..อกเอ๋ย ครวญคราง..ไม่สร่างซา
พร่ำรำพัน เพราะรัก มาหักร่วง
ไห้สะอื้น ขื่นขม พิษลมลวง
ลาลับล่วง เยื่อใย ก็ไม่มี
ใช่เพียงท่าน ที่ช้ำ น้ำตาไหล
"ขลุ่ยฯ"ก็ไห้ รำพัน ทุกวันวี่
สุดแสนเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวฤดี
ทุกนาที มีเพียง เสียงน้ำตา
ตอนหายใจ แต่ละครั้ง ก็ยังปวด
มันร้าวรวด ดวงใจ รู้ไหมหนา
ดั่งมีมีด กรีดไป ในอุรา
ทรมา มิคลาย ห่างหายเลย
ทุกนาที มีเหงา กับเศร้าสร้อย
ที่มาคอย เคียงข้าง อย่างเปิดเผย
ให้ร้องร่ำ น้ำตา มากอดเกย
โอ้..อกเอ๋ย ครวญคราง..ไม่สร่างซา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
