ยินก็เพียง เสียงลม ที่พรมพลิ้ว
ระลอกริ้ว ทิวคลื่น คืนสู่ฝั่ง
สงบเงียบ เรียบราบ อาบภวังค์
แต่ก้องดัง กังวาน หวานในใจ
ซ้ำซ้ำร่ำ พร่ำว่า ถามหารัก
มิหยุดพัก ตักเติม หมั่นเสริมใส่
ถนอมนวล อวลอุ่น ละมุนไอ
เคียงฤทัย ให้คืน ดั่งคลื่นวน
คิดถึงมาก ยากนัก จะหักจิต
คอยตามชิด ติดแฝง ทุกแห่งหน
ดังลมกอด ออดอ้อน ต้อนคลื่นชล
กระทบบน ล้นหลั่ง ฝั่งผืนทราย
Moo Dum
ช่วยติดตามรักเยือนอย่าเลือนหาย
นั่งมองคลื่นคืนกลับซับหาดทราย
ปลุกประกายความฝันวันรอคอย
ความคิดถึงคนึงไปไม่ยอมหยุด
เกินยื้อยุดสุดจะปรามห้ามให้ถอย
ยิ่งคิดถึงซึ้งค่าน้ำตาปรอย
ใจล่องลอยคอยคลื่นยืนวังเวง
ฝากคลื่นคืนรักไว้หาดทรายขาว
ฟ้าสกาวดาวประดับขับแสงเปล่ง
ยังมีรักมีหวังไม่หวั่นเกรง
รอเสียงคลื่นบรรเลงเพลงความรัก
//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๕/๖/๕๖