#๒๒๕
-๐-
โธ่เอ๋ย มนุษย์ สุดที่รัก
ไยจัก ล้างพันธุ์ ฉันไฉน
ช่วยร้อง บรรเลง เพลงฟังไง
ดวงใจ เธอช่าง ร้างเมตตา
-๐-
กบแก่ เนื้อเหนียว เคี้ยวลำบาก
เสียปาก ฟันหัก ต้องรักษา
เสียงอ๊อด หากเบื่อ ก็บอกมา
จะหา เสียงใหม่ ไปบรรเลง
-๐-
กบเป็น เจ้าชาย อายจะแย่
เพียงแม่ จุมพิต นิดที่เหม่ง
จะหาย คลายสาป บาปเก่าเกรง
แม่เอง กลายกลับ เป็นกบแทน
-๐-
มามะ...จู๊ฟ...จู๊ฟ...