[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามทุเรียน]

แม่เล็งเข็มสอดด้ายหลายร้อยครั้ง
ทุกวันหลังเลิกงาน จนดึกดื่น
บางวันนั่งอดทนจนเที่ยงคืน
หลับเต็มตื่นหรือก็ไม่พอเต็ม

ตั้งแต่พ่อจากไปไม่เคยพัก
ทั้งงานหนักเกินนับ ทั้งจับเข็ม
หยิบกรรไกรฉับฉับจับมาเล็ม
เหงื่อเม็ดเค็มผุดผายไม่เคยพอ

น้องมิเห็นใจหรือมือแม่เจ็บ
ที่เพียรเย็บชุดใหม่ตามใจขอ
แรงกายแม่ลงไปไม่รั้งรอ
หูตาก็ฝ้าฟางเห็นรางเลือน

เศษผ้าเก่าแม่เก็บตัดเย็บใหม่
น้องไม่กล้าสวมใส่เพราะอายเพื่อน
พี่ทนเห็นน้องรักจึงตักเตือน
ถึงไม่เหมือนเสื้อใครอย่าไปแคร์

ถ้าแม่รู้แม่คงเสียใจมาก
หรือน้องอยากให้ตายก่อนวัยแก่
สิ้นพ่อเหมือนเรือแตกแยกดวงแด
ถ้าสิ้นแม่อีกหนึ่งคงถึงตาย!