ลมร้อนผ่อนคลายรับโลกเคลื่อน
ฟ้าเตือนดินใฝ่รับไอฝน
ไม้ใหญ่รากแกร่งผ่านแล้งพ้น
ชูต้นกิ่งก้านเบิกบานใบ
บัวโรยรอฝันเกือบทันถึง
ทิ้งก้านล้มตึงริมฟ้าใหม่
รำพันเอกาอ่อนล้าใย
เหตุใดมาช้าเกินข้ารอ
ธรรมชาติเป็นธรรมเนิ่นกำหนด
ดิ่งกฎตามเกณฑ์ตัดร้องขอ
ฤดูกาลผ่านคามผันวงล้อ
แม้ท้อจงยื้อให้ลือนาม
เทือกเถาเหล่ากอเจ้ารอฟื้น
หลับลึกเต็มตื่นคอยปีข้าม
สามร้อยกว่าวันไยครั่นคร้าม
เตรียมงามอวดตาเวลานั้น
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
26 พฤศจิกายน 2024, 08:23:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บัวแล้งน้ำ (อ่าน 2990 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: