ระลอกคลื่น กลืนกล้ำ ช้ำชีวิต
ให้หน่ายจิต จริงจัง ยังมืดครึ้ม
กระทบฝั่ง ฝังฝาก ซากรักซึม
เคยสะบึม กลับสะบัด มัดฤทัย
ระลอกเกลียว เกี่ยวกวัด ฉวัดเฉวียน
ชายหาดเตียน เลี่ยนโล่ง ลงไฉน
ระลอกจิต จวนจบ สลบไป
ระลอกใหม่ ใจนาง อับปางลง
ระคนค้น หม่นหมอง ร้องระโหย
เสียงโอดโอย โชยเฉื่อน เลื่อนลั่นส่ง
ดั่งเกลียวจิต ปิดไป ไร้ยืนยง
เสี้ยวรักปลง หลงทาง เขาหมางเมิน
พันทอง
๒๕/๐๖/๕๖
อยากเว้นวรรครักพรางมาห่างเหิน
วันที่เจ็บเหน็บหนาวเศร้าเหลือเกิน
เหมือนคนเดินหลงทางกลางฟากฟ้า
โปรดเก็บใจไว้รอก่อความรัก
อย่าทึกทักหักใจไกลหนีหน้า
สิ่งที่เห็นอาจจะเป็นภาพลวงตา
เพียงมายาใช่เห็นที่เป็นจริง
ระลอกคลื่นคืนคำช้ำไปเสีย
ใจอ่อนเปลี้ยอมรับกับทุกสิ่ง
กำลังใจมีวันฝันให้อิง
จงหยุดนิ่งฟังเสียงใจใหม่อีกครั้ง
/////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๕/๖/๕๖