ร้กที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน
พี่พัน
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน
พี่พัน
ฝนที่ตกทางโน้นคือฝนเหนือ
แปลกยิ่งเหลือใยช้ำระกำฝืน
อยู่ทางใต้เหน็บหนาวทุกคราวคืน
ต้นไม้ชื่นแต่คนช้ำระกำจินต์
มองสายฝนกระเซ็นตกเป็นสาย
บ้านทะลายพังเป็นแถบแทบสูญสิ้น
ยิ่งมองยิ่งสุดช้ำน้ำตาริน
อยู่บนดินไม่ได้ ไปอยู่รู
--ณัช--
แปลกยิ่งเหลือใยช้ำระกำฝืน
อยู่ทางใต้เหน็บหนาวทุกคราวคืน
ต้นไม้ชื่นแต่คนช้ำระกำจินต์
มองสายฝนกระเซ็นตกเป็นสาย
บ้านทะลายพังเป็นแถบแทบสูญสิ้น
ยิ่งมองยิ่งสุดช้ำน้ำตาริน
อยู่บนดินไม่ได้ ไปอยู่รู
--ณัช--
ฝนทางเหนือ เชื่อไหม ไยตกหนัก
คนทางใต้ หมายทัก รักนะหนู
หลอกคนเหนือ ได้ไง ให้อยู่รู
มิใช่ปู อยู่ไป ให้ตรอมตรม
สายฝนหล่น กระทบ คงจบสิ้น
ใจขาดวิ้น ลงทันที ที่ขื่นขม
จะมุดออก จากรู น้ำจู่จม
คงเป็นลม คารู ขืนอยู่ตาย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
