แม้จากไปใจอยู่คู่เคียงเฝ้า
ไยมาเผา..น้องไม่ผิด ติดร่างแห
ยามหวนคืนงงงัน..มันไม่แฟร์
นั่งท้อแท้ซมซาน..บ้านเป็นจุณ
เรือนเคยอยู่ อู่เคยนอน หมอนเคยกก
สั่นสะทก ต้องไป..อาศัยใต้ถุน
วัดท้ายคุ้งฝากตัวหัวซุกซุน
พ่อเจ้าประคุณ..โปรดเมตตา อย่าเผาแซม
แซม
บ้านใหญ่ไปใครเห็นเขม่นนัก
อวลด้วยรักหอมกลิ่นประทินแถม
อิจฉาไงใครเขาเฝ้ารอนแรม
ไม่ได้แอ้ม..เลยเศร้า มาเผาทิ้ง
โบราณว่า ทำดี ดีเกินนัก
เมื่อมีรัก รักล้น พ้นเกินหญิง
หวานคำอ้อนย้อนย้ำคำประวิง
หวานเสียจริง ยิ่งกว่าใคร..ให้รางวัล..
อวลด้วยรักหอมกลิ่นประทินแถม
อิจฉาไงใครเขาเฝ้ารอนแรม
ไม่ได้แอ้ม..เลยเศร้า มาเผาทิ้ง
โบราณว่า ทำดี ดีเกินนัก
เมื่อมีรัก รักล้น พ้นเกินหญิง
หวานคำอ้อนย้อนย้ำคำประวิง
หวานเสียจริง ยิ่งกว่าใคร..ให้รางวัล..
"บ้านริมโขง"