สายฝนหล่น รินหลั่ง หลังคาไหว
สายลมไกว แกว่งกวัด พัดเข้าหา
เสาเรือนโยก สั่นคลอน ถอนตามมา
เกินเยียวยา แก้ไข ได้ทันการ
พายุหมุน ฝุ่นฟุ้ง ทั่วคุ้งแคว้น
ช้ำเหลือแสน แดนไกล ใครประสาน
ไฟฟ้าดับ มืดมิด รัตติกาล
นับยาวนาน ผ่านพ้น ทนทำใจ
ต้นไม้ใหญ่ โค่นล้ม มากถมทับ
ท้องฟ้ากลับ อึงอล ระคนไหว
กัมปนาท กึกก้อง ท้องถิ่นไพร
เมฆเลื่อนไหล ใจสั่น บั่นอารมณ์
สายฝนหยุด สุดเศร้า เราสูญสิ้น
บ้านเคยกิน ถิ่นที่อยู่ ปู่สร้างสม
ไม่เหลือแล้ว แก้วเอ๋ย เลยตามลม
สุดตรอมตรม ขมขื่น ฝืนใจกาย
ไร้ที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน
๒๓/๐๖/๕๖
โถ.."พันทอง" น้องนาง พี่ช่างห่วง
น้ำตาร่วง ฤทัย ให้สุดฝืน
รู้ว่าเจ้า เศร้าหนัก รักพังครืน
ให้ขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำ..อาลัย
ฝนกระหน่ำ ซ้ำซัด เสากวัดแกว่ง
เกินต้านแรง ไต้ฝุ่น พัดหมุนไหว
บ้านล้มพัง ยุพิน ดั่งสิ้นใจ
มองหาใคร ไม่มี ฤดีตรม
คนบ้านกลอน ร้อนจิต คิดอยากช่วย
อย่าเขินขวย เลยท่าน เชิญบ้านผม
วิทยุ โทรทัศน์ พร้อมพัดลม
อีกผ้าห่ม มุ้งหมอน..ให้นอนฟรี
ทั้งข้าวปลา อาหาร ให้ท่านครับ
ขอรีบรับ เอาไว้ จากใจพี่
เราขวานทอง ผองไทย มีไมตรี
โอ้.."พันทอง" มาซี..พี่จะรอ
น้ำตาร่วง ฤทัย ให้สุดฝืน
รู้ว่าเจ้า เศร้าหนัก รักพังครืน
ให้ขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำ..อาลัย
ฝนกระหน่ำ ซ้ำซัด เสากวัดแกว่ง
เกินต้านแรง ไต้ฝุ่น พัดหมุนไหว
บ้านล้มพัง ยุพิน ดั่งสิ้นใจ
มองหาใคร ไม่มี ฤดีตรม
คนบ้านกลอน ร้อนจิต คิดอยากช่วย
อย่าเขินขวย เลยท่าน เชิญบ้านผม
วิทยุ โทรทัศน์ พร้อมพัดลม
อีกผ้าห่ม มุ้งหมอน..ให้นอนฟรี
ทั้งข้าวปลา อาหาร ให้ท่านครับ
ขอรีบรับ เอาไว้ จากใจพี่
เราขวานทอง ผองไทย มีไมตรี
โอ้.."พันทอง" มาซี..พี่จะรอ