[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

ร้กที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน

พี่พัน

ฝนที่ตกทางโน้นคือฝนเหนือ
แปลกยิ่งเหลือใยช้ำระกำฝืน
อยู่ทางใต้เหน็บหนาวทุกคราวคืน
ต้นไม้ชื่นแต่คนช้ำระกำจินต์

มองสายฝนกระเซ็นตกเป็นสาย
บ้านทะลายพังเป็นแถบแทบสูญสิ้น
ยิ่งมองยิ่งสุดช้ำน้ำตาริน
อยู่บนดินไม่ได้ ไปอยู่รู

--ณัช--