เพราะเธอไกล ใช่ไหม ใจฉันเหงา
เธอหรือเปล่า เฝ้าหวง คอยห่วงหา
ยามเธออยู่ คู่ฉัน ทุกวันมา
ชื่นอุรา ผาสุก ทุกคืนวัน
เพราะเธอแน่ แท้นัก รักห่วงหา
พอไกลตา พาเหงา เศร้าโศกศัลย์
เธอร้างไกล ใจเหม่อ เพ้อรำพัน
ดวงใจฉัน หวั่นหวาด เพราะขาดเธอ
เธอใช่ไหม ใจหาย มากลายห่าง
มาแรมร้าง ห่างไกล ให้คอยเก้อ
ยามดึกดื่น คืนเหงา เฝ้าละเมอ
ตื่นไม่เจอ เพ้อพร่ำ รำพันครวญ
เป็นเพราะเธอ เพ้อถึง คะนึงหา
ในอุรา พาเหงา เศร้ากำสรวล
เธอเปลี่ยนไป ไกลห่าง ร้างเรรวน
ไม่ทบทวน ด่วนไกล ใช่เพราะเธอ
ชลนา ทิชากร
เธอหรือเปล่า เฝ้าหวง คอยห่วงหา
ยามเธออยู่ คู่ฉัน ทุกวันมา
ชื่นอุรา ผาสุก ทุกคืนวัน
เพราะเธอแน่ แท้นัก รักห่วงหา
พอไกลตา พาเหงา เศร้าโศกศัลย์
เธอร้างไกล ใจเหม่อ เพ้อรำพัน
ดวงใจฉัน หวั่นหวาด เพราะขาดเธอ
เธอใช่ไหม ใจหาย มากลายห่าง
มาแรมร้าง ห่างไกล ให้คอยเก้อ
ยามดึกดื่น คืนเหงา เฝ้าละเมอ
ตื่นไม่เจอ เพ้อพร่ำ รำพันครวญ
เป็นเพราะเธอ เพ้อถึง คะนึงหา
ในอุรา พาเหงา เศร้ากำสรวล
เธอเปลี่ยนไป ไกลห่าง ร้างเรรวน
ไม่ทบทวน ด่วนไกล ใช่เพราะเธอ
ชลนา ทิชากร
ทุกที่หมายกายจิตไร้อิตถี
สุขเสรีที่ผ่านสำราญเสมอ
เสียงคลื่นลมชมชวนครวญละเมอ
หลายครั้งเผลอเหม่อลอยคล้อยภวังค์
เช่นปักษินบินร่อนว่อนถลา
ท้องนภาอากาศสมวาดหวัง
ฤดีสุขทุกสิ่งไร้ชิงชัง
ไม่อินังขังขอบเรียงรอบกาย
ดั่งศรทรงวงพักตร์ประจักษ์แจ้ง
ศรสำแดงแทงสถิตทรวงมิดหาย
กระจ่างแจ้งแสงจันทร์พรรณราย
พิศนวลกายสายสวาทเกลียวพาดพัน
โอ้นกเอ๋ยเคยจรไม่งอนง้อ
ค่ำไหนหนอพอใจไม่เหหัน
เหตุไฉนใจต้องหมองจาบัลย์
ให้มีอันพลันหลงทิ้งพงไพร...
-บูรพาฯ-