[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ตั้งแต่เกิดกำเนิดมาในหล้าโลก
ทุกข์วิโยคโศกรุมกลุ้มไฉน
คอยชะแง้แลตาทุกคราไป
หวังเยื่อใยไมตรีฤดีดาล

เมื่อขาดชายคลายเครียดที่เบียดอัด
สารพัดจัดมาเรื่องอาหาร
ทุกทุกอย่างขวางหน้าหารับประทาน
ดับฟุ้งซ่านมานมนไร้คนเชย

แว่วแว่วข่าวป่าวประกาศปรารถนา
ขวัญสุดามาเรียงเคียงเขนย
จะพลอดพร่ำจำนรรจ์ทุกวันเลย
แถมกอดเกยคลอเคล้าอุ้มเช้าเย็น

แสนยินดีปรีดาหาใดเหมือน
ดาวเคียงเดือนเพื่อนใจมาให้เห็น
โอ้อกสาวขาวขำหมดลำเค็ญ
หลังกายเว้นเข็ญใจไร้คู่นอน

พี่ได้สาวขาวสวยช่วยประหยัด
ไม่อึดอัดจัดร่างต่างบรรจถรณ์
ด้วยสังขารประมาณว่าห้าร้อยปอนด์
ยามอุ้มช้อนวอนเจ้า...เบาเบามือ

-บูรพาฯ-

ป.ล.อ้อนแอ้นได้คู่ซักที...รอมานานมากแล้วจ๊ะ

จะอุ้มดี ไหมหนอ ต้องขอคิด
กลัวจะผิด พลั้งไป ใคร่ยึดถือ
ตัวพี่ยา ยินคำ เขาร่ำลือ
แหล่งข่าวสื่อ ถึงเจ้า จนเข้าใจ
ว่านางคิด เพียงหยอก หลอกให้หลง
แล้วอนงค์ คงทิ้ง จริงหรือไม่
ลวงให้อุ้ม แล้วหญิง ก็ทิ้งไป
อย่าเชื่อใจ นงราม ตามคำลวง
สิ่งสำคัญ คำอ้อน พี่วอนเว้า
แสนสุดเศร้า ฤทัย หนักใหญ่หลวง
เหตุพี่ยา มิอุ้ม เพราะกลุ้มทรวง
เจ้าหนักหน่วง ไปหน่อย..ห้าร้อยปอนด์
 
 emo_06คือว่า..ไม่ไหวจริงๆ หากโดนล้มทับ..ขลุ่ยหักแน่..อิอิ