โศกทำไม ให้หมอง ครองความช้ำ
เศร้าระกำ ร่ำไห้ ใจลอยเลื่อน
แม้นานเนิ่น เกินกล่าว หนาวมาเยือน
อย่าแชเชือน เบือนบิด สิทธิ์ของใจ
คะนึงใน แนบแน่น ดังแผ่นผา
มองนภา ฟ้าแจ่ม ดาวแซมไหว
แสงระยิบ วิบวับ สลับไป
สุขเพียงใด ได้เห็น เป็นหมื่นพัน
หอมกลิ่นแก้ว ลอยลม ผสมโมก
ความวิโยค จางหาย คลายโศกศัลย์
เดือนแจ่มแจ้ง แสงฉาย คล้ายวานวัน
มองแสงจันทร์ ส่องสว่าง กลางฟ้าพราว
โอ้ดึกดื่น คืนนี้ ฤดีฉัน
ยังเฝ้าฝัน ใฝ่ปอง สี่ห้องสาว
เคยเคียงครอง คล้องแขน แหงนดูดาว
เวหนหาว คราวก่อน อ้อนออดกัน
พันทอง
๒๑/๐๖/๕๖
โศกทำไม ใครกัน ทำฉันเศร้า
เธอรักเขา ไม่บอก มาหลอกฉัน
ให้หลงรัก ภักดี มีสัมพันธ์
แล้วทิ้งกัน ทำไม ใจแสนดำ
หลอกทำไม ใยทำ ให้ช้ำชอก
มาแกล้งหยอก หลอกให้ ใจถลำ
พอหลงรัก ปักจิต มาผิดคำ
ให้ระกำ ช้ำจิต คิดได้ไง
เกลียดแสนเกลียด เครียดนัก รักคนผิด
เก็บมาคิด ยิ่งแค้น แสนหวั่นไหว
ทุกข์ท้อทน หม่นเศร้า เหงาทรวงใน
ตัดอย่างไร ไม่ขาด อนาถแท้
รักเธอมาก ยากนัก จะผลักไส
ทนทุกข์ใจ ไม่หยุด สุดจะแก้
เพราะรักเธอ รักมั่น ไม่ผันแปร
สุดแล้วแต่ ลิขิตฟ้า ชะตากรรม
ชลนา ทิชากร
เธอรักเขา ไม่บอก มาหลอกฉัน
ให้หลงรัก ภักดี มีสัมพันธ์
แล้วทิ้งกัน ทำไม ใจแสนดำ
หลอกทำไม ใยทำ ให้ช้ำชอก
มาแกล้งหยอก หลอกให้ ใจถลำ
พอหลงรัก ปักจิต มาผิดคำ
ให้ระกำ ช้ำจิต คิดได้ไง
เกลียดแสนเกลียด เครียดนัก รักคนผิด
เก็บมาคิด ยิ่งแค้น แสนหวั่นไหว
ทุกข์ท้อทน หม่นเศร้า เหงาทรวงใน
ตัดอย่างไร ไม่ขาด อนาถแท้
รักเธอมาก ยากนัก จะผลักไส
ทนทุกข์ใจ ไม่หยุด สุดจะแก้
เพราะรักเธอ รักมั่น ไม่ผันแปร
สุดแล้วแต่ ลิขิตฟ้า ชะตากรรม
ชลนา ทิชากร