พิรุณโรย โปรยซู่ ฤดูฝน
ใจทุกข์ทน หม่นหมอง ต้องแอบซ่อน
ถึงฝืนยิ้ม พริ้มพราย ตาฉายวอน
ทุกข์ตะกอน นอนจม ถมห้องใจ
จันทรามัว สลัวดับ ลับหมู่เมฆ
เงียบวิเวก เสกสรรค์ ฝันหม่นไหม้
เรไรร้อง ก้องดัง ทั้งพฤกษ์ไพร
แต่ฤทัย ไยเงียบ เฉียบเยือกเย็น
ชีพดับสิ้น ดินกลบ จบวิบาก
วันลาจาก พรากไป ใครรู้เห็น
ฉันมิได้ ไห้ช้ำ ร่ำลำเค็ญ
สุขได้เป็น เช่นคน ล้นรักเธอ
Moo Dum
ใจทุกข์ทน หม่นหมอง ต้องแอบซ่อน
ถึงฝืนยิ้ม พริ้มพราย ตาฉายวอน
ทุกข์ตะกอน นอนจม ถมห้องใจ
จันทรามัว สลัวดับ ลับหมู่เมฆ
เงียบวิเวก เสกสรรค์ ฝันหม่นไหม้
เรไรร้อง ก้องดัง ทั้งพฤกษ์ไพร
แต่ฤทัย ไยเงียบ เฉียบเยือกเย็น
ชีพดับสิ้น ดินกลบ จบวิบาก
วันลาจาก พรากไป ใครรู้เห็น
ฉันมิได้ ไห้ช้ำ ร่ำลำเค็ญ
สุขได้เป็น เช่นคน ล้นรักเธอ
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
