แล้วบรรจงส่งใจลูบไล้ปลอบ
นวลน้องมอบตอบคำที่พร่ำเพ้อ
แม้นจะห่างทางไกลยังใคร่เจอ
ซ้ำละเมอเผลอพลอดกอดหมอนแทน
ฝากดาวเดือนเหมือนอยู่เป็นคู่สม
ฝากสายลมพรมพร่างไว้ต่างแขน
ฝากทุกอย่างต่างฤดีที่ขาดแคลน
อย่าเคืองแค้นแสนงอนวิงวอนฟัง
หลับเถิดหนายาใจเพื่อในฝัน
ได้พบพลันทันใดเหมือนใจหวัง
เพิ่มฤทัยให้จำรูญพูนพลัง
ชื่นประดังสั่งแก้วตานิทรารมย์...
--บูรพาฯ--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
