ปริศนาก็คือ...กรกชคือใครในวงสนทนา ...คือ ข้อที่หนึ่งค่ะ
๑. เจ้าของของฝาก
๒. เจ้าของคำถามพิศวง
๓. เจ้าของคำโพล่งที่แสนตกใจ
๔. เจ้าของเมล็ดอัลมอนด์ในชาม
๕. เจ้าคนตะกละที่กินเมล็ดอัลมอนด์แบบไม่รู้
และ
สิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจของหลาย ๆ คน คือ .....กินอินทผาลัมคายเมล็ด เม็ดใน ไยถึงคิดกันเป็นใส่ไส้เมล็ดอัลมอนด์ไปได้นะ......
คำพูดหรือคำถามใดที่ผุดขึ้นมาในใจเป็นคำแรก
ประโยคแรกหลังจากอ่านจบ คือ...กระทู้นี้ ไม่มีแมวจริงๆด้วยนะ
ช่วยแชร์มาจาก รัตนาวดีค่ะ
#๒๐๓
-๐-
มาเฉลย คำถาม ถามเอาไว้
ว่ากรกช คือใคร ในวงนี่
เฉลยได้ แต่ก็อาย เหมือนกันซี
เพราะรู้ว่า ผลนี้ มีเมล็ดใน
-๐-
เวลากิน ไม่กล้ากัด กลัวฟันหัก
มันแข็งปั้ก พลาดมา น้ำตาไหล
ก็เลยดุน เมล็ดออก ลอกทิ้งไป
ลิ้มเนื้อใส หวานเจี๊ยบเชียว ให้เสียวฟัน
-๐-
พอได้รู้ ที่แท้ แม่อัลมอนด์
ทำหน้างอน ในชาม เหมือนถามฉัน
ว่าหล่อนผิด ตรงไหน ไม่เคี้ยวมัน
แสนอายพลัน เพราะแสนรู้ ดูแสนเซอะ
-๐-
ก็ใครหนอ สร้างสรร ขยันคิด
เกิดนิมิต อันใด ใส่เลอะเ ทอะ
ตั้งแต่เกิด จนแก่ ไม่เคยเจอะ
ให้เราเฟอะ ฟะได้ นายช่างทำ
-๐-
ส่วนเจ้าของ ของฝาก ก็ปากหนัก
ไม่ยอมทัก เตือนสะกิด มิตรถลำ
แค่หืออือ สักหน่อย ปล่อยเพื่อนทำ
มันน่ายำ บาทา ฝ่าดงรุม
-๐-
คำว่า เลอะเ ทอะ (เขียนติดกัน) จะกลายเป็น เลอะเธอะ
เฉลยคำตอบ...กรกชคือใครในวงสนทนา
ตอบ ข้อ ๔. เจ้าของเมล็ดอัลมอนด์ในชาม
และ
สิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจของหลาย ๆ คน คือ ...........
ใครหนอช่างคิดนะ สรรสร้างสินค้าแบบที่คาดไม่ถึงมาสู่ธุรกิจ
และน่าโมโหเจ้าของของฝากเสียจริง ๆ
นั่งอมพะนำมองดูเฉย ไม่นำเสนอจุดขาย
พาลให้มูลค่าเพิ่มของสินค้าหายไปเสียเฉย ๆ