[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กรกช]

#๑๙๗

-๐-๐-๐-

ผืนนาเหลืองสุกแล้ว   รอเคียว
ทอดต่ำคือรวงเรียว  เกี่ยวข้าว
ถนอมดั่งบุตรเชียว   นะแม่
หายเหนื่อยเดินลุยก้าว   ส่งเลี้ยงครัวเรา

-๐-๐-๐-

มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง เพื่อเตือนสติ
ถึงคุณค่าของน้ำใจและไมตรี
ในสถานที่แห่งนี้ ซึ่งมีน้ำใจและไมตรีอยู่มากมาย
หลายๆท่าน ที่ผ่านมาในที่นี้
อาจพานพบแล้ว ให้รู้สึกยินดี
บางท่านอาจพานพบแล้ว ให้ผิดหวัง
เรื่องนี้ได้ประสบกับตัวเอง
ไม่ได้รู้สึกผิดหวังหรือโกรธ
แค่งุนงงกับวิธีคิดและการตัดสินใจ
เพราะไร้ซึ่งข้อความคำอธิบาย
แต่ด้วยความเข้าใจ และให้อภัย
จึงนำมาบอกเล่าให้รับฟัง
และยังยืนยันว่า
น้ำใจและไมตรียังคงมีอยู่เสมอ

น้องคนหนึ่งตั้งกระทู้ขอใช้ช่วย
ผ่านมาพบเห็นเข้า
เห็นว่าอยู่ในวิสัย จึงเขียนลงกระทู้ไป
สุดท้ายเจ้าของกระทู้ลบกระทู้หลัก
โดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ
จึงได้ส่งข้อความส่วนตัวไปเตือนสติว่า

ทีหลังอย่าทำ

งานที่เขียน เขียนเพื่อชนหมู่มาก
มิใช่เพื่อ ผู้ใดผู้หนึ่ง
ลิขสิทธิ์เป็นของ เจ้าของความคิด
คิดสักนิด ก่อนก้าวล่วงเส้นเหตุและผล
การลบกระทู้ เป็นสิทธิเฉพาะตน
หากไม่กระทบสิทธิผู้อื่น ย่อมไม่เป็นไร
อย่าเห็นประโยชน์ตน เหนือประโยชน์ส่วนรวม
หากเราไม่ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
จะหวังให้ใครมาซื่อสัตย์ต่อเรา
กระทู้นี้ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์
แต่เขียนเพื่อเตือนสติ
ท่านผู้ผ่านมา และผ่านไป
บนพื้นฐานคำว่า ให้อภัย

ในใจนึกหาเหตุผลและคำอธิบายปรากฎการณ์ครั้งนี้ได้หลายประเด็น
โดยเฉพาะในมุมมองของผู้ร้องขอ
แต่ในมุมมองนั้น
คงไม่มีมุมมองของผู้มีน้ำใจ