ขอฝากเตือน เยือนกานท์ ถึงท่าน"ไผ่ฯ"
อย่าเชื่อใจ ในหญิง คือสิ่งหมาย
เพราะรักแท้ นารี ที่ให้ชาย
ขอลงท้าย บอกให้..ว่า"ไม่มี"
ขลุ่ยกรรแสง
ท่านไผ่ชัด ตัดพ้อ แค่ต่อว่า
วอนเมตตา อย่าหลอก บอกรักนี่
แต่ท่านขลุ่ย ลุยดะ ฉะทันที
ป้ายสตรี หนักหนัก อย่ารักใคร
ขออยู่ข้าง ต่างมุม พ่อหนุ่มนะ
ทุกคนจะ ชั่วช้า ก็หาไม่
กุลสตรี ดีดี มีถมไป
เหมาได้ไง ดำริ ตริตรองความ
เช่นเชียงใหม่ ลำพูน นู้นเยอะแยะ
บ้านนี้แหละ นวลน้อง หรือมองข้าม
ร่างโสภิต จริตกิริยางาม
หนึ่งสองสามสี่ห้า น่ารักจริง
หรือถูกหลอก ชอกช้ำ ใจจำเจ็บ
จึงหวนเหน็บ เถือแถ่ แต่ผู้หญิง
หรือรูปหล่อ พ่อรวย อวยแอบอิง
เข้าสุงสิง ทิ้งง่าย หน่ายจากลา
ขลุ่ยคือชาย เช่นกัน นั้นช่างเถอะ
ทำเลือนเลอะ ยลยิน หญิงสิ้นค่า
ยอมเท่งทึง ถึงตาย วายชีวา
ขอยื่นหน้า ปกป้อง ผองหญิงไทย
รพีกาญจน์