เหนื่อยยิ่งนัก พักผ่อน เขียนกลอนหาย
เหนื่อยแทบตาย คลายลง ตรงใจฉัน
เหนื่อยฤทัย มากล้น หม่นจาบัลย์
เหนื่อยทุกวัน พลันหาย กลับกลายดี
แต่งกลอนกานท์ หวานอ้อน วอนอย่าหน่าย
แต่งมาหลาย คืนวัน พลันสุขขี
แต่งยามท้อ รอคอย หงอยชีวี
แต่งตอนที่ โศกตรม ระทมใจ
อาจไม่เพราะ เสนาะโสต อย่าโกรธแค้น
อาจไม่แม้น กวีเอก เสกสรรค์ได้
อาจไม่หวาน ซ่านซึ้ง ตรึงฤทัย
อาจจะไม่ ถูกใจ ใครหลายคน
แต่ก็พร้อม ยอมรับ ปรับเปลี่ยนแก้
ในดวงแด แน่นัก จักไม่บ่น
หากมีใคร ท้วงทัก จักยอมทน
เพราะหน้ามน คนนี้ ที่รักกลอน
พันทอง
๒๑/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
