ต่อให้พร่ำ ฉ่ำชื่น ซักหมื่นครั้ง
เปล่งเสียงดัง ไปเฝ้า ให้เขาเห็น
ดูแลใจ ให้รัก ภักดิ์เนื้อเย็น
มิว่างเว้น มั่นคง ตรงแดเธอ
เทิดทูนใจ ให้นาง มิห่างหาย
หัวใจชาย ให้หญิง อิงเสมอ
เพราะห้วงรัก ปักไว้ เพียงใจเธอ
ไม่เคยเผลอ ลืมหลัก ที่พักดวง
แต่สุดท้าย หมายมาด ก็ขาดสิ้น
ด้วยดวงจินต์ หญิงหัก ให้รักร่วง
เจ้าทิ้งให้ กลืนกล้ำ ช้ำแดดวง
แสนเจ็บทรวง เกินกลั้น สุดบรรยาย
ขอฝากเตือน เยือนกานท์ ถึงท่าน"ไผ่ฯ"
อย่าเชื่อใจ ในหญิง คือสิ่งหมาย
เพราะรักแท้ นารี ที่ให้ชาย
ขอลงท้าย บอกให้..ว่า"ไม่มี"
เปล่งเสียงดัง ไปเฝ้า ให้เขาเห็น
ดูแลใจ ให้รัก ภักดิ์เนื้อเย็น
มิว่างเว้น มั่นคง ตรงแดเธอ
เทิดทูนใจ ให้นาง มิห่างหาย
หัวใจชาย ให้หญิง อิงเสมอ
เพราะห้วงรัก ปักไว้ เพียงใจเธอ
ไม่เคยเผลอ ลืมหลัก ที่พักดวง
แต่สุดท้าย หมายมาด ก็ขาดสิ้น
ด้วยดวงจินต์ หญิงหัก ให้รักร่วง
เจ้าทิ้งให้ กลืนกล้ำ ช้ำแดดวง
แสนเจ็บทรวง เกินกลั้น สุดบรรยาย
ขอฝากเตือน เยือนกานท์ ถึงท่าน"ไผ่ฯ"
อย่าเชื่อใจ ในหญิง คือสิ่งหมาย
เพราะรักแท้ นารี ที่ให้ชาย
ขอลงท้าย บอกให้..ว่า"ไม่มี"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
