.jpg)
คงต้องเป็น เหมือนวัน ที่จันทร์ฉาย
คงเป็นหมาย มุ่งมั่น วันว้าวุ่น
คงเป็นรัก ถักทอ ละอออุน
คงเป็นทุน หนุนนำ คลำทางใจ
วันที่ซึ่ง คะนึงหวน จวนฟ้าสาง
วันที่ห่าง หายหด ลดเลือนไหว
วันที่รัก เราสอง คล้องฤทัย
วันที่สี่ ห้องใจ ไม่ไหวเอน
แม้จักสิ้น ไออุ่น อรุณรุ่ง
แม้จะมุ่ง มาดหมาย คลับคล้ายเห็น
แม้เมฆหมอก พอกเพิ่ม เริ่มประเด็น
แม้ลำเค็ญ อย่างไร ใจยินยอม
พันทอง
ในคืนฟ้ามืดมนทุกหนหาว
ถึงไร้ดาวเคียงกานท์เธอขานกล่อม
สิ้นสุคนธ์จากปวงพวงพะยอม
ก็ยังหอมจับจิตลิขิตนาง
คืออรุณรุ่งรางกระจ่างใส
ดังแรงใจในวันแสงจันทร์สร่าง
เช่นเปลวเทียนเรืองรองที่ส่องทาง
ท่ามใจกลางความรู้สึกแสนงดงาม
ถึงไร้ดาวเคียงกานท์เธอขานกล่อม
สิ้นสุคนธ์จากปวงพวงพะยอม
ก็ยังหอมจับจิตลิขิตนาง
คืออรุณรุ่งรางกระจ่างใส
ดังแรงใจในวันแสงจันทร์สร่าง
เช่นเปลวเทียนเรืองรองที่ส่องทาง
ท่ามใจกลางความรู้สึกแสนงดงาม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
