แม้เวลา ผันเปลี่ยน เวียนวนวก
ไม่สะทก สะท้าน ยังทานไหว
ไม่ลำเค็ญ หรอกหนอ ด้วยพอใจ
อยู่หรือไป ล้วนแล้ว ไม่แคล้วตาย
แม้เวลา นานเนิ่น เพลินตลอด
มีรักพรอด พร่ำเพรื่อ แสนเบื่อหน่าย
ชายหมายมอง ปองคู่ มิรู้วาย
ทั้งข้างซ้าย ข้างขวา มาพัวพัน
จนต้องแจก บัตรคิว นิ้วมือหงิก
หัวเราะคิก สุขสม ภิรมย์ฉัน
ประดาหน้า มาให้เห็น ไม่เว้นวัน
จิตเริ่มสั่น หวั่นไหว ใจเต้นรัว
ทั้งอาเสี่ย เฮียฮง มาหลงรัก
ฉันมิยัก สนใคร ให้ปวดหัว
อยากบอกจัง คลั่งไคล้ ในใจตัว
คนนี้ชัวร์ อักษรย่อ พ.นั่นเอง
พันทอง
๑๙/๐๖/๕๖