หรือจะป็นเช่นนั้นอีกวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งไร้สิ้นกลิ่นความฝัน
สิ้นไออุ่นอรุณแสงแห่งตะวัน
ร้างรูปรสสีสรรค์อันเชื้อชวน
ไม่มีดาวสักดวงบนฟากฟ้า
ไม่มีเงาจันทราในคราหวน
ไม่มีคืนเฉิดฉันท์เคยรัญจวน
ไม่มีคำคร่ำครวญจากหัวใจ
มีเพียงความมืดมิดเงียบสงัด
ไม่มีริ้วลมพัดสะบัดไหว
ไม่มีสรรพสำเนียงของพงไพร
มีแต่เพียงเสียงใจที่เงียบงัน
โอบอากาศผ่าวร้อนอย่างอ่อนล้า
ระบายฟ้าด้วยใจวิบไหวสั่น
แล้วร่ายมนตร์เพริศพรายกับสายจัณฑ์
เสกสวรรค์วิมาน..ผ่านเดียวดาย
วันที่ซึ่งไร้สิ้นกลิ่นความฝัน
สิ้นไออุ่นอรุณแสงแห่งตะวัน
ร้างรูปรสสีสรรค์อันเชื้อชวน
ไม่มีดาวสักดวงบนฟากฟ้า
ไม่มีเงาจันทราในคราหวน
ไม่มีคืนเฉิดฉันท์เคยรัญจวน
ไม่มีคำคร่ำครวญจากหัวใจ
มีเพียงความมืดมิดเงียบสงัด
ไม่มีริ้วลมพัดสะบัดไหว
ไม่มีสรรพสำเนียงของพงไพร
มีแต่เพียงเสียงใจที่เงียบงัน
โอบอากาศผ่าวร้อนอย่างอ่อนล้า
ระบายฟ้าด้วยใจวิบไหวสั่น
แล้วร่ายมนตร์เพริศพรายกับสายจัณฑ์
เสกสวรรค์วิมาน..ผ่านเดียวดาย