[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ภาพจาก Internet

น้ำโขงเอื่อยเรื่อยไหลในหน้าแล้ง
ดุจใครแกล้งแบ่งกั้นให้ผันผ่อน
ดังเหนื่อยล้าอาการมานร้าวรอน
ดังใครย้อนแกล้งเย้ยเกยหาดดิน

ถึงล้าแรงอย่างไรไม่ยอมหยุด
ยังเรื่อยรุดมุ่งหน้าคราถวิล
น้ำโขงเอยเปรยปรนใครยลยิน
เสียงแคนพิณดั่งเผลอเพ้อลอยลม

คร่ำครวญคอยข้างคุ้งมุ่งหน้าฝัน
ถึงคราวันน้ำปริ่มอิ่มสุขสม
หวังเธอชอบมอบหมายให้คลายปม
เปิดรักห่มที่ห่อก่อไมตรี

วสันต์เยือนเคลื่อนมาพาฝนฉ่ำ
เกลียวคลื่นน้ำระริกพลิ้วพลิกสี
ผสมคลื่นลมพาน่าเปรมปรีดิ์
ดุจดังเพชรเก็จมณีที่พริ้งพราว

อยากชื่นชู้ชมชี้ฤดีคล้อง
เคียงคู่ปองสองเกลียวเกี่ยวรักสาว
โอบร่างอิ่มพริ้มพักตร์รักยืนยาว
นิ่งนานน้าวเนื้อนวลอุ่นอวลองค์

น้ำโขงเรื่อยไหลเลยไม่เคยท้อ
ตามเติมต่อถึงปลายคล้ายประสงค์
มีมุ่งมั่นไม่ท้อต่อจำนง
รักของฉันยังคง..ไม่หลงทาง

"บ้านริมโขง"
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๖

ลำโขงเอื่อย เฉี่อยฉิว ละลิ่วไหล
เกาะกลางใกล้ ไกลโผล่ โถเห็นห่าง
น้ำสีแดง ขุ่นเขิน เกินนระวาง
เหลียวมองทาง ต่างสลด หดหู่ใจ

ลำโขงเอย เคยไหม ได้หยุดพัก
ถาโถมทัก หนักหน่วง สู่ห้วงใหญ่
คนพืชสัตว์ ดื่มกิน ทั่วถิ่นไป
เลี้ยงชีพไว้ หลายหลาก มากมายมี

หลายร้อยปี ดีดัก รักป่าไม้
เส้นเลือดใหญ่ ใช้กัน ทุกวันวี่
ชั่วลูกหลาน นานเนา เท่าชีวี
จวบวันนี้ ได้พึ่งพิง อิงอุ่นไอ
พันทอง