[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาตรี รติกานท์]

กาพย์ฉบัง ๑๖

รับประทานมื้อเที่ยงเกลี้ยงแล้ว......จึงไปเดินแถว-
ที่ร้านเซเว่นเป็นประจำ

ขนมน่าลองของหม่ำ.....จัดไปให้หนำ
ทั้งโน่นนี่นั่นสรรหา

โอเล่,เลย์,นม,มาม่า.....โก๋แก่แลสา-
หร่ายเถ้าแก่น้อยพลอยเพลิน

ครู่เดียวเลี้ยวพลันหันเดิน.....ชนปังบังเอิญ
พวกของกองหล่นลงกระจาย(มุกเก่าน้ำเน่าแท้)

ตกใจจึงเผลอร้องว้าย.....แม่ร่วงหล่นหาย
อ๊ายอายจริงเลยเอ๋ยเรา

ตาพลันบรรจบสบเข้า.....กับชายโฉมเฉลา
เขานี้ที่ชนกับฉัน

ช่างลออหล่อสมคมสัน.....ใครหนอใครกัน
ไม่เคยเห็นหน้ามาเลย

งามแท้แลสง่าผ่าเผย.....ก้มก้มเงยเงย
ทั้งเก็บทั้งมองต้องอุรา

คิ้วเข้มคางคมสมหน้า.....แต่เสน่ห์คือตา
แม้ได้สบใครใจละลาย

เก็บเสร็จสิ้นของกองกระจาย.....เขาเอ่ยอภิปราย
คุณครับนี่ของของคุณ

พร้อมด้วยรอยยิ้มพริ้มละมุน.....ดูช่างอบอุ่น
รู้สึกหน้าเราร้อนจัง

แล้วเขาก็พลันหันหลัง.....ไปจุดจ่ายตังค์
กระทั่งเสร็จจึงจากไป

นี่เขาจะรู้หรือไม่.....ว่าลืมคืนอะไร
รู้ไหมมันอยู่กับเธอ

ตอนเก็บของฉันนั่นนะเออ.....คงพลาดคงเผลอ
เก็บใจฉันไปซะแล้ว

รัตติกร รติกานท์
๑๗.๐๖.๒๕๕๖