ก่อนสูญสิ้นจากกันในวันหน้า
ขอขวัญตาอย่าแคร์จงแน่แน่ว
มั่นในรักภักดีที่ตรงแนว
ให้วับแววแว่วหวานเบิกบานใจ
ชีวิตเดินก้าวไปในวัฏฏะ
แม้เลิกละโกรธหลงนั้นลงได้
แต่ความรักภักดีขอพลีไป
มอบหทัยให้กันนิรันดร
เพราะซาบซึ้งถึงจิตแห่งมิตรแท้
พบเมื่อแก่เกินไปดั่งไฟซ่อน
มิมีสิ่งปลูกฝังให้บังอร
รักแรมรอนผ่อนปรนต้องทนทาน
ก่อนสูญสิ้นจากกันในวันนี้
ขอคนดีจงสุขสนุกสนาน
รอพบกันวันใหม่ไม่เนิ่นนาน
ดั่งบัวบานรอรุ่งอโณทัย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
