ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
ช่างตื่นตา..ตื่นใจ ได้เยือนโขง
เคยเห็นแต่ลำประโดงที่ท้ายสวน
ท่ามสายลมโลมลูบจูบแก้มนวล
รักรัญจวนกรุ่นฝันใต้จันทร์จาง
อุ่นอ้อมกอดแม่โขง..โยงน้ำ-ฟ้า
เคลิบเคลิ้มในเสน่หามิหายห่าง
จวบตะวันแทรกแซมแกมหมอกบาง
จำลาร้างห่างไกล..ใจยังเนา
กลับสู่บ้านลำพู..อยู่ริมคุ้ง
น้ำเจิ่งนอง คลอง..ทุ่งนั่งจับเจ่า
หัวใจยังคิดฮอด..เผลอกอดเงา
ฝากวอนเว้า..แม่โขง ช่วยโยงใจ
แซมค่ะ