ภาพขยาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 08:07:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ภาพขยาย  (อ่าน 5348 ครั้ง)
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



« เมื่อ: 17 มิถุนายน 2013, 01:21:PM »


ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
ด้วยเศรษฐีรวยเกินเงินหลายล้าน
ใครเดินผ่านเห็นนั้นบ้านสวยหรู
กำแพงรอบขอบชิดติดประตู
ยามเฝ้าอยู่ด้วยนั้นป้องกันภัย

มีสัตว์เลี้ยงตัวเด่นเป็นสุนัข
ให้ความรักข้าวปลาอัธยาศัย
เลี้ยงมาตั้งแต่วันมันเยาว์วัย
เลี้ยงตามนัยปศุสัตว์จัดตาราง

วันหนึ่งนั้นโชคร้ายไฟไหม้บ้าน
เศรษฐีท่านหลบไปได้ทิ้งขว้าง
ชีวิตของสุนัขชักเลือนลาง
เพลิงลามข้างกรงกั้นขังมันไว้

ทั้งคานเสาเถ้าถ่านมันหล่นทับ
คณานับกรงตั้งสุดรั้งไหว
จึงโดนกดนิ่งแน่แค่หายใจ
แล้วเปลวไฟมอดดับกับราตรี

เช้าวันใหม่เสียงใครมารื้อค้น
มองเห็นคนมาหาอาหารนี่
เสื้อผ้าขาดเก่าคล้ำดำสิ้นดี
ในมือมีเศษอาหารจากถ่านไฟ

เขาเดินมาอีกนิดติดกรงหมา
พลันสายตาหันมองจ้องแววใส
ทั้งหมาและคนนี้ต่างดีใจ
เศษอาหารแบ่งให้ได้ประทัง

เขาส่งมือลูบทั่วทั้งหัวหู
น้ำเหลืออยู่ใส่ฝ่ามือคือความหวัง
คนรินให้หมาดื่มไปดีใจจัง
สุดกำลังพังคอกหมาออกมา

สองชีวิตเริ่มใหม่ในวันนี้
หมารู้ดีชีวิตเขาอนาถา
ต้องขอทานงานเสี่ยงเลี้ยงชีวา
น้ำใจเกินพรรณนาจะบรรยาย

หากหมาจะคิดต่างแยกทางนั้น
เส้นทางเขาทางมันอย่างมั่นหมาย
ก็สงสารคนนะจะเดียวดาย
จึงหมอบกายร่วมด้วยช่วยขอทาน

วันหนึ่งเจ้าของเก่าเขามาเห็น
จอดรถเบ็นซ์ตรงหน้าเวลาผ่าน
เฝ้าพินิจเจ้าหมาเวลานาน
หมาก็อ่านใจได้เจ้านายเรา

เปิดประตูมารับจับขึ้นรถ
แสนรันทดคนใหม่ใจหมองเศร้า
จับขาหลังดึงไว้ไม่ให้เอา
ทั้งนายเก่านายใหม่ได้แย่งกัน

คนที่ผ่านเห็นนั้นตื้นตันจิต
ร่วมกันคิดมอบใครได้ละนั่น
วางกฏเกณฑ์สัญญามายืนยัน
ให้หมามันเลือกข้างเส้นทางเดิน

ทั้งนายเก่าและใหม่ให้แยกห่าง
ให้หมาอยู่ตรงกลางวางคำเกริ่น
หมาเข้าหาใครนะอย่าทำเมิน
คือเชื้อเชิญรับไปดั่งใจตน

คนเก่าเอาไก่ทอดมาดอดล่อ
น้ำลายส่อเคยกินมาหมาสับสน
เจ้าของใหม่ร้องไห้ไม่อายคน
เพราะยากจนให้แน่แค่น้ำตา

หมาได้กลิ่นอาหารเก่าเข้าไปใกล้
เสียงร้องไห้เบื้องหลังดังอยู่หนา
คะเนดูน้ำใจใครมากกว่า
แต่ไก่ทอดตรงหน้าจะอิ่มนาน

ครั้นนึกถึงวันนั้นวันไฟไหม้
เขาห่วงของเครื่องใช้ได้มองผ่าน
ความร้อนรอบกรงขังทรมาน
ทั้งเสาคานล้มทับเกือบดับไป

อีกคนหนึ่งนั้นหนาแบ่งอาหาร
ที่ยังทานไม่อิ่มยิ้มส่งให้
น้ำดื่มวันนั้นหนาหมาเข้าใจ
จากน้ำตาที่ไหลในวันนี้

หันหลังกลับเดินมาหาเจ้าใหม่
ลิ้นเลียไล้มือจับรับขวัญนี่
เขาร้องโฮกอดหมาไว้ในทันที
สัญญามีตามนั้น จบกันเอย.

นพ
17มิ.ย.56

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

D, panthong.kh, รพีกาญจน์, saknun, Prapacarn ❀, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, ~ขลุ่ยกันแสง~, สายใย, อริญชย์, choy, ดาว อาชาไนย

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22 มิถุนายน 2013, 09:07:AM โดย นพ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s