รัก.....คำนี้ ที่ใคร ใฝ่ฝันหา
ปวดอุรา บางครั้ง ยังคอยห่วง
แม้ยามกิน ยามหลับ ปรับแดดวง
สี่ห้องหวง โหยไห้ ในราตรี
นวล.....แน่นิ่ง อิงแอบ แนบอกอุ่น
หอมกลิ่นกรุ่น คุ้นอยู่ สู่วิถี
สุขจริงหนอ คลอเคล้า เร้าฤดี
มอบชีวี นี้ไซร้ ไว้เคียงกัน
สงวน.....จิต ชิดชื่น คืนฟ้าหม่น
ไร้กังวล จนแจ้ง ใช่แสร้งฝัน
อุราครวญ หวนคิด จิตผูกพัน
เทียบเทียมชั้น สวรรค์สร้าง กลางดวงแด
ตัว.....จะตาย หมายคู่ อยู่เพียงสอง
ได้เคียงครอง ปองหมาย มิสายแน่
รักภิรมย์ สมดั่ง ตั้งตาแล
ไม่ผันแปร แม้โลกลับ ดับสิ้นไป
พันทอง
๑๗/๐๖/๕๖