แม้นจะต่างห่างตาขอบฟ้ากั้น
แต่ใจฝันนั้นอยากจะฝากเผย
คงสักครั้งหวังใจจะได้เชย
รื่นรำเพยแผ่วฉ่ำโขงคร่ำครวญ
ได้ฟังคลื่นชื่นเห่ทะเลกล่อม
เหมือนกลิ่นหอมดอมดมพร่างพรมสวน
นาสาชินกลิ่นกลั่นไร้รัญจวน
ไม่เชิญชวนยวนยั่วเร้าหัวใจ
หวังใจชื่นรื่นล้ำชุ่มฉ่ำโขง
นภาโค้งโยงตรึงคะนึงไฉน
ผูกใจสองคล้องวิญญาณ์ฟากฟ้าไกล
ร่วมฤทัยให้เสมือนดาวเดือนเคียง...
-บูรพาฯ-