ใครหนอทำ ท่านไผ่ฯ จนใจช้ำ
ให้ระกำ เกิดแผล ดวงแดหม่น
สุดระทม ตรมตรอม ยอมทุกข์ทน
เจ็บจินต์จน เจียนแย่ เพราะแพ้รัก
มิเป็นไร หรอกท่าน ครั้นกาลล่วง
แผลในทรวง เริ่มหาย คลายจากหนัก
ผ่อนเป็นเบา พอให้ ใจหยุดพัก
มินานนัก เจ็บก็คลาย..จนหายดี
ให้ระกำ เกิดแผล ดวงแดหม่น
สุดระทม ตรมตรอม ยอมทุกข์ทน
เจ็บจินต์จน เจียนแย่ เพราะแพ้รัก
มิเป็นไร หรอกท่าน ครั้นกาลล่วง
แผลในทรวง เริ่มหาย คลายจากหนัก
ผ่อนเป็นเบา พอให้ ใจหยุดพัก
มินานนัก เจ็บก็คลาย..จนหายดี