ครวญคราง.. นางหาย
(กาพย์ฉบัง กลบทนาคบริพันธ์)
๐ โอ้หนอ..นวลนางร้างไกล รักกลับหมองไหม้
หมองหม่นทนทุกข์อีกครา
๐ อีกครั้งฟังนะจันทรา จันทร เจ้าข้า
เจ้าเคยเอ่ยรับฝากนาง
๐ ฝากนวลยวนใจไยพราง ไยพรั่นขวัญคว้าง
ขวัญควั่กหักหายสายใย
๐ สายเยื่อเอื้ออุ่นกรุ่นไอ กรุ่นอวลหวนไห้
หวนหาตราตรูคู่ชิด
๐ คู่ชมลมเอ๋ยเผยนิด เผยหน่อยคอยปิด
คอยป้องน้องนวลครวญหาย
๐ ครวญห่วงบ่วงกรรมซ้ำร้าย ซ้ำแรงแสงวาย
แสงวาวพราวพริบลิบลับ ฯ
(๕๗๔)
พี.พูนสุข
๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
