กิ่งใจฉัน เกาะเกี่ยว เทียวสะบัด
ไม่สันทัด รักหรอก บอกยากยิ่ง
คนเมืองลพฯ กลบเกลื่อน เหมือนเช่นลิง
ลับตาหญิง ยิงช้ำ กระหน่ำทรวง
กิ่งใจหวั่น สั่นเทา เขาไม่แน่
รักปรวนแปร แดดิ้น สิ้นห่วงหวง
จึงหยุดยั้ง รั้งไว้ ทั้งใจกลวง
ลมเลยล่วง พ่วงพับ ยับเยินใจ
กิ่งใจฉัน ไม่เหลือ เธอเถือหมด
แสนกำสรด โศกเศร้า เฝ้าร่ำไห้
ทะเลทราย ถึงแห้ง แล้งปานใด
ทะเลใจ ของฉัน พันทวี
กิ่งใจฉัน วันนี้ ขาดที่พึ่ง
เคยหวานซึ้ง ครึ่งเสี้ยว เหลียวเมินหนี
นอนระทม ตรมตรอม ผ่ายผอมซี
เจ็บฤดี เกินกล่าว หนาวทรวงใน
พันทอง
๑๕/๐๖/๕๖
กิ่งใจฉัน เก่าไป กิ่งใบเปราะ
อยากจะเกาะ กิ่งฟ้า เกินคว้าไขว่
ต้องเจียมตัว เจียมตน ทนทำใจ
เก็บรักไว้ ในอก หมกอำพราง
อยากเผยอ เห่อเหิม เติมต่อฝัน
เกี่ยวกิ่งฟ้า ลาวัณย์ ฝันไม่สร่าง
แต่บุญน้อย ลอยร่วง ทรวงอ้างว้าง
หมดหนทาง คว้าไขว่ ไกลเกินปอง
มองกิ่งฟ้า ลาวัณย์ อันสูงค่า
จนปัญญา คว้าไขว่ ใจกลัดหนอง
ได้แต่แหงน คอตั้ง หวังเพียงมอง
อย่าผยอง เกินไขว่ ให้หมองตรม
กิ่งใจฉัน เก่าไป ไร้รักเกาะ
ไม่ควรเหมาะ กิ่งฟ้า ค่าไม่สม
ได้แต่หวัง นั่งเหงา เศร้าระทม
ใยพระพรหม เมินเนตร ไม่เมตตา
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/lbS07iR1xV4&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/lbS07iR1xV4&rel=0&fs=1</a>
อยากจะเกาะ กิ่งฟ้า เกินคว้าไขว่
ต้องเจียมตัว เจียมตน ทนทำใจ
เก็บรักไว้ ในอก หมกอำพราง
อยากเผยอ เห่อเหิม เติมต่อฝัน
เกี่ยวกิ่งฟ้า ลาวัณย์ ฝันไม่สร่าง
แต่บุญน้อย ลอยร่วง ทรวงอ้างว้าง
หมดหนทาง คว้าไขว่ ไกลเกินปอง
มองกิ่งฟ้า ลาวัณย์ อันสูงค่า
จนปัญญา คว้าไขว่ ใจกลัดหนอง
ได้แต่แหงน คอตั้ง หวังเพียงมอง
อย่าผยอง เกินไขว่ ให้หมองตรม
กิ่งใจฉัน เก่าไป ไร้รักเกาะ
ไม่ควรเหมาะ กิ่งฟ้า ค่าไม่สม
ได้แต่หวัง นั่งเหงา เศร้าระทม
ใยพระพรหม เมินเนตร ไม่เมตตา
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
