หนุ่มเมืองลพพบรักปักดวงจิต
ฝากชีวิตให้นุชปองอุดหนุน
ได้เป็นนายพันโทโก้ไหมคุณ
นับเป็นบุญของพี่จะมีเมีย
เป็นทหารนับขวดเจ็บปวดนัก
น้องไปรักโปลิศจนจิตเปลี้ย
นั่งนับแบ๊งค์แข่งกันทุกวันเพลีย
ไม่มีใครมาเชียร์นายพันโท
ออกชายแดนสองปีน้องมีใหม่
จะรักใครไม่รัก,รักจิ๊กโก๋
พี่กลับมาไม่มองร้องไห้โฮ
จึงต้องโชว์ลวดลายอยู่ชายแดน
เสียงปืนดังปังปึงทะลึ่งพรวด
เตะเอาขวดกลิ้งไปปวดใจแสน
โอ้ นี่เราฝันไปใจคลอนแคลน
สายฝนแทนฟ้าร้องพี่ต้องตรม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
