[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

เมื่อไฟชีวิตเคยนำส่อง
กลายหมองเมินหมางหว่างบุ่มบ่าม
หยุดยืนจมร้อนผ่อนไฟลาม
แม้ยามรอบกายแสงวายวับ

ปล่อยหมุดชำแรกแหวกเนื้อใจ
เผยสิ่งซุกไว้ไหวขยับ
เกลือเค็มล้างได้มากมายนับ
ตาซับเค็มบ้างช่วยล้างตา

เลิกจ่อจุดไฟที่เปียกชื้น
แข็งขืนเปลืองแรงนานหนักหนา
โลกหลังตะวันหวั่นมายา
กลัวกลัวกล้ากล้าก็ท้าทาย

ฉันวางเธอลงตรงทางแพร่ง
ชมแสงเดือนอ่อนก่อนเดินหาย
ขอบคุณวันเก่าเราเคียงกาย
ฉันตายทั้งเป็นเพียงพอแล้ว....