สั่นสะทก หมกไหม้ เมื่อได้อ่าน
ถึงรนราน มานหนาว คราวนั้นปลื้ม
ใช่เสแสร้ง แกล้งอำ จำไม่ลืม
ไม่ได้ดื่ม เหล้าหมด มิปดใคร
วันคืนเปลี่ยน เวียนวน ทนช้ำอด
ไม่ละลด หดหาย แม้กลายใกล้
กลิ่นของเธอ ลอยล่อง ท้องฟ้าไกล
ชั่งเย้ายวน ชวนให้ ใจใฝ่ปอง
ยังตราตรึง ซึ้งจิต ลิขิตไว้
เกินห้ามได้ ใจนี้ ทั้งสี่ห้อง
เหมือนยาสั่ง เสพดม พลอยตรมตรอง
อยากทดลอง ของเด็ด กลัวเข็ดฟัน
จึงอยู่นิ่ง ทิ้งไพ่ ใบสุดท้าย
หลอกให้ชาย ตายแล้ง แข้งขาสั่น
หลอกให้ชาย หลงลม ขมขื่นกัน
หลอกให้ชาย จาบัลย์ แล้วผันแปร
พันทอง
๑๕/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
