แสงตะวัน วันก่อน ร้อนระอุ
ดั่งไฟคุ ลุล่วง ห่วงศักดิ์ศรี
พอนานเข้า เมฆหมอก คลายออกซี
จึงได้มี แสงส่อง ผ่องอำไพ
แสงตะวัน วันนั้น มันมืดมิด
ท้องฟ้าปิด ร้อนรน สุดทนไหว
ลมไม่เอื่อย เฉื่อยผ่าน ม่านบังใบ
กล้ำกลืนไฟ ในทรวง ทุกช่วงตรม
แสงตะวัน สาดส่อง ต้องแผ่นน้ำ
ดั่งธารธรรม นำร่อง ที่หมองขม
พลันกลายกลับ ดับร้อน ผ่อนระทม
ความรื่นรมย์ สมอุรา หันมาเยือน
พันทอง
๑๕/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
