กิ่งใจฉัน เกาะเกี่ยว เทียวสะบัด
ไม่สันทัด รักหรอก บอกยากยิ่ง
คนเมืองลพฯ กลบเกลื่อน เหมือนเช่นลิง
ลับตาหญิง ยิงช้ำ กระหน่ำทรวง
กิ่งใจหวั่น สั่นเทา เขาไม่แน่
รักปรวนแปร แดดิ้น สิ้นห่วงหวง
จึงหยุดยั้ง รั้งไว้ ทั้งใจกลวง
ลมเลยล่วง พ่วงพับ ยับเยินใจ
กิ่งใจฉัน ไม่เหลือ เธอเถือหมด
แสนกำสรด โศกเศร้า เฝ้าร่ำไห้
ทะเลทราย ถึงแห้ง แล้งปานใด
ทะเลใจ ของฉัน พันทวี
กิ่งใจฉัน วันนี้ ขาดที่พึ่ง
เคยหวานซึ้ง ครึ่งเสี้ยว เหลียวเมินหนี
นอนระทม ตรมตรอม ผ่ายผอมซี
เจ็บฤดี เกินกล่าว หนาวทรวงใน
พันทอง
๑๕/๐๖/๕๖