อยู่เหงาเหงาง่วงง่วงทรวงก็หงอย
นั่งใจลอยคอยใครที่ไหนหว่า
คนที่รอเช้าเย็นไม่เห็นมา
หรือเพราะว่าไม่ปลื้มเลยลืมเรา
วันนี้เลยเข้าโหมด โสดสนิท
ไร้ญาติมิตรอย่าเคยก็เลยเหงา
หากใครว่า งไลด์มาอย่าดูเบา
จะนั่งเฝ้าหน้าจอ รอคนไลด์
--ณัชชา--
นั่งใจลอยคอยใครที่ไหนหว่า
คนที่รอเช้าเย็นไม่เห็นมา
หรือเพราะว่าไม่ปลื้มเลยลืมเรา
วันนี้เลยเข้าโหมด โสดสนิท
ไร้ญาติมิตรอย่าเคยก็เลยเหงา
หากใครว่า งไลด์มาอย่าดูเบา
จะนั่งเฝ้าหน้าจอ รอคนไลด์
--ณัชชา--
รีบทำตัวหัวใจนั้นให้ว่าง
ไม่เยื้องย่างห่างหนีไปที่ไหน
จนหน้ามนทนรอต้องท้อใจ
แอบร่ำไห้นัยนาน้ำตาคลอ
เศร้าอะไรไม่เท่าเห็นเขาหมอง
ไร้คนมองปองหนุนต่อคุณหมอ
สงสารหญิงมิ่งกมลสู้ทนรอ
จึงอ้อนขอพ้อปลอบส่งมอบคำ
อย่าปล่อยใครให้แลชะแง้หา
ทุกเวลาตาจ้องเฝ้ามองซ้ำ
ไร้วลีที่เห็นเป็นสีดำ
ต้องระกำช้ำจิตพิษไว้ท์ลาย(white lie)...
-บูรพาฯ-