มันเรื่องจริงยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
ตรงไหนปุพอปะจะขาดวิ่น
บอกเดินหน้าล่าหลังนั่งลงดิน
ป้อนปากกินให้กลืนกลับขืนคาย
คนสัตว์คือสิ่งที่มีชีวิต
กอปรโลหิตยางไหลไยเส้นสาย
รู้ประจักษ์รักตัวเกรงกลัวตาย
แล้วทำลายฟาดฟันกันทำไม
อันเงินทองของกินรวยสินนับ
จุลทรัพย์พอควรสวนนาไร่
ลักคุ้ยค้นปล้นชิงวิ่งราวไป
ซื้อมิได้โลภโกงตรงบีฑา
เห็นลูกเมียเคลียข้างสาวร่างสวย
ผัวสำรวยเข้มคมสมสง่้า
อยากอื้มอ้ำน้ำลายสอมิรอรา
ปรารถนาคว้าไขว่ใช้เล่ห์กล
ปั้นน้ำเล่นเป็นตัวหัวส่ายร่อ
โป้ปดทอก่อคำทำเคร่งขึง
ชอบพูดพล่ามตามตื้อชิดดื้อดึง
เล้นทะลึ่งพึงหน้าเช่นลาลิง
เอิ้นเอะอะมะเทิ่งเบิ่งตาใส่
เป็นฟืนไฟโมโหยะโสหยิ่ง
มักหูเบาเข้าข้างคอยอ้างอิง
ทาสผีสิงเสพยาสุราเบียร์
อยากให้หมดลดบ้างดังสร้างเพิ่ม
บวกต่อเติมน้อยดีมีมากเสีย
โอกาสสิ้นชั่วทรามร้ายลามเลีย
จำปล่อยเฮียตัวทองครองเต็มเมือง
รพีกาญจน์