ธรณีที่นี้เป็นพยาน

๐ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน
เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร- เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้คืนสนอง๐
ศรีปราชญ์

โคลงที่กล่าวกันว่าศรีปราชญ์แต่งเป็นคำสาปแช่งขณะที่กำลังถูกประหารนั้นมีหลายสำนวน
ผิดแผกกันบ้างนิดหน่อย บ้างก็ว่า ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน บางสำนวนก็ว่า ธรณีนี้เพ่ง ทิพย์ญาณ
ส่วนสาเหตุที่เกิดมีหลายสำนวนไม่เหมือนกันคิดว่า(ความเห็นส่วนตัว)น่าจะเกิดจากการท่อง การจดจำ
มาไม่เหมือนกัน จึงจำให้เกิดความคลาดเคลื่อนไปบ้าง แต่ในความเห็นส่วนตัวผม
มักรู้สึกว่า ถ้าเปลี่ยนจาก ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน เป็น ธรณีที่นี้ เป็นพยาน ผมจะรู้สึกเศร้าสร้อยมาก
คือความรู้สึกเศร้ามันเข้าจับใจราวกับว่าเหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นกับตนเอง จินตนาการคิดถึงหลักประหาร
คนที่ถูกมัดติดกับหลักประหาร มีผ้าผูกตาไว้และมือก็ถูกมัดให้พนมมีดอกไม้ธูปเทียนอยู่ในมือ(แบบที่เห็นในหนัง)
ผมไม่รู้ว่าคนอื่นจะรู้สึกแบบผมไหม

๐ธรณีที่นี้ เป็นพยาน
เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้คืนสนอง๐

คืออ่านดูแล้วมันจะบังเกิดความเศร้าเข้ามาจับจิต จินตนาการนึกถึงศรีปราชญ์
ที่ถูกผูกติดอยู่กับหลักและกำลังจะถูกประหารทั้งๆที่ตนไม่ได้กระทำผิดกำลังตั้งสัตยาธิษฐานสาปแช่งผู้ที่ให้ร้ายแก่ตน
ว่าให้ดาบนี้จงคืนสนองแก่ผู้กระทำ โดยยกเอาพระแม่ธรณีที่อยู่เบื้องหน้าเป็นพยาน
หรือพูดตามความรู้สึกคือระหว่าง

๐ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน๐

๐ธรณีนี้เพ่ง ทิพย์ญาณ๐

๐ธรณีที่นี้ เป็นพยาน๐

อันหลังจะให้ความรู้สึกที่เศร้าสะเทือนใจได้มากที่สุด
(มันอาจจะเนื่องมาจากช่วงหนึ่งของชีวิตที่ครั้งหนึ่งต้องถูกลงโทษโดยที่ตนเองไม่ได้กระทำผิดเหมือนๆกัน
แต่ผมนั้นยังดีกว่าศรีปราชญ์ตรงที่ไม่ถึงกับต้องถูกประหาร อารมณ์ของคนที่ถูกลงโทษทั้งๆที่ไม่ผิด บางทีก็อาจจะสื่อถึงกันได้
ในเวลาที่อ่านบทกวีที่มีเนื้อหามาตรงกับชีวิตตน)

Orion264(มือขวา)
๑๔ มิย ๒๕๕๖