มาโกรธข้อยเรื่องหยังทำดังปึ่ง
เป็นสาวหวึ่งปากแหว่งตาแดงหุ่ง
อยู่ดี ดี ทำหลบมาตบยุง
นอนนอกมุ้งหลายคืนยังขื่นใจ
แต่ช้าแต่แห่ยายไปงานบวช
ฟังพระสวดมนต์เย็นจนเป็นไข้
แต่น้องพันแรงดีมิเป็นไร
เพียงแค่ ไอ เลิฟ ยู หนูเลิกงอน
“ไพร พนาวัลย์”
ดังปึ่ง =จมูกบาน
ตาแดงหุ่ง =ตาลุกแดงเป็นไฟ