ขุ่นเคืองข้อง หมองใจ จึงไร้สุข
ขุ่นเคืองข้อง ห้องจุก ทุกข์กระหน่ำ
ขุ่นเคืองข้อง หมองไหม้ ใจระกำ
ขุ่นเคืองข้อง ร้องร่ำ ไม่ฉ่ำจินต์
นี่แหละหนา คนเรา เอาแต่ได้
นี่แหละหนา ว่าไป ไม่จบสิ้น
นี่แหละหนา หลงเพลิน เมินชีวิน
นี่แหละหนา แดดิ้น ใจภินท์พัง
จะคบใคร ดูให้แน่ แค่แลผ่าน
จะคบใคร ใจมาร ผลาญความหวัง
จะคบใคร เลือกผิด ติดเร็วจัง
จะคบใคร ควรชั่ง บ้างหนอใจ
พันทอง
๑๔/๐๖/๕๖